انواع ایمپلنت از نظر نوع شکل، نوع درمان و کاشت و اتصال با هم متفاوت می‌باشد که بصورت خلاصه در این محتوا با آن آشنا می‌شوید.
کاشت ایمپلنت دندان به دو صورت کلی که در حال حاضر انجام می‌شود:
ایمپلنت یک مرحله‌ای: بدین صورت است که ایمپلنت بصورت یک پیچ بزرگ از جنس تیتانیوم را در داخل استخوان فک قرار می‌دهند و مقداری از آن از لثه بیرون می‌ماند و بعد از آن لثه را بخیه‌زده می‌شود.جراحی در یک مرحله انجام می‌شود و نیازی به جراحی دوباره برای قرار گرفتن تاج دندان نمی‌باشد زیرا بعد از چند ماه که ایمپلنت به فک جوش خورد روکش را روی آن قرار می‌دهند و اما یکی از معایب آن آسیب‌پذیر بودن آن می‌توان اشاره کرد.
ایمپلنت دو مرحله‌ای: در این نوع ایمپلنت دو بار عمل جراحی انجام می‌شود. بدین صورت است که برای بار اول عمل بر روی ایمپلنت داخل استخوان فک و زیر لثه قرار گرفت انجام می‌شود و بافت لثه را با بخیه مسدود می‌کنند و بعد از بهبود جراحی پس از چند ماه، جراحی جزئی دیگری انجام می‌شود تا تاج دندان با ایمپلنت اتصال صورت بگیرد. این نوع ایمپلنت از رایجترین نوع ایمپلنت می‌باشد.
انواع ایمپلنت دندان از نظر شکل به صورت زیر است:
نوع اندواستیل یا داخل استخوانی: بیشتر مواقع در عمل‌های دو مرحله‌ای استفاده شده و می‌توان گفت از رایجترین نوع ایمپلنت دو مرحله‌ای هست. جنس آن از نوع تیتانیوم و به شکل پیچ کوچک می‌باشد.
ساب پریو استیل یا روی استخوانی: این مدل بجای اینکه داخل استخوان فک قرار بگیرد روی استخوان فک و زیر لثه قرار می‌گیرد و مقداری از آن روی لثه می‌ماند تا بتواند دندان را نگه دارد. این روش معمولاً یک مرحله‌ای انجام می‌شود و برای کسانی که فک قوی و سالمی ندارند مورد استفاده قرار گرفته می‌شود. ساب پریو استیل یکی از رایجترین نوع ایمپلنت تک مرحله‌ای است.
زایگوماتیک: از کمترین نوع ایمپلنتی که انجام می‌شود است و موقعی استفاده می‌شود که استخوان کافی در فک نباشد و بجای اینکه درون استخوان فک قرار بگیرد در استخوان گونه قرار‌گیری انجام می‌شود و این نوع از پیچیده‌ترین نوع روند کاشت است.
نوع اول یا همان داخل استخوانی خود به سه بخش زیر می‌باشد:
۱-ایمپلنت دندان معمولی (پیچی شکل)
۲-ایمپلنت تیغه‌ای
۳-ایمپلنت عرضی
۱-ایمپلنت پیچی شکل: یکی از پر استفاده‌ترین و محبوبترین نوع ایمپلنت جهان است و چون این نوع ایمپلنت مانند ریشه دندان هست به آن ایمپلنت ریشه‌ای هم گفته می‌شود. انواع گوناگونی از ایمپلنت پیچی شکل تولید می‌شود.
۲-ایمپلنت تیغه‌ای: این نوع ایمپلنت اکنون کم استفاده می‌شود چون یکی از اولین نوع‌های ایمپلنت تولید شده بوده است و نسبت به ایمپلنت پیچی مزیت کمتری دارد.
این نوع ایمپلنت بدین صورت است که تیغه ایمپلنت در کانال ایجاد شده در استخوان قرار می‌گیرد و بعد از آن روکش دندان به آن وصل می‌شود.
۳-ایمپلنت عرضی: این نوع ایمپلنت باثبات‌ترین نوع است و در زیر فک جایگذاری می‌شود. در بخش بالای فک یک میله به آن متصل شده و دندان مصنوعی روی آن قرار می‌گیرد. در موقعی که فک پایین بسیار کوچک باشد این نوع ایمپلنت روشی خوبی بجای ایمپلنت معمولی است. بخاطر دشواری زیاد و نیاز داشتن به تجربه فراوان برای این نوع ایمپلنت، دندانپزشکان کمی قادر به انجام آن می‌باشند.
انواع ایمپلنت از نظر نوع درمان:
با توجه به تشخیص و بررسی دندانپزشک از روی وضعیت دندان و دهان، ایمپلنت به سه دسته دیجیتالی و معمولی و فوری تقسیم می‌شوند که در ادامه با آن‌ها آشنا می‌شویم:
ایمپلنت دیجیتالی: این نوع ایمپلنت بصورت دیجیتالی و با نرم‌افزار‌های سه بعدی و بروز که با تشخیص ناحیه برش برای دندان انجام می‌شود. این نوع ایمپلنت باعث کمترین درد خواهد بود و بعد از طی ۹ تا ۱۲ هفته باعث جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک خواهد شد. چون این نوع ایمپلنت با استفاده از تجهیزات ویژه و خاصی انجام می‌شود معمولاً گرانتر هستند.
ایمپلنت معمولی: در چند مرحله (گاهی نیاز به دو عمل جراحی است) انجام می‌گیرد و بعد از چند ماه بررسی از دندان کشیده شده و بهبود یافته انجام گیرد. بعد از قرار‌گیری ایمپلنت در استخوان فک برای بهبودی نیاز به زمانی حدود ۳ الی ۶ ماهه است.
ایمپلنت فوری: این نوع در همان زمانی که دندان خراب کشیده می‌شود می‌توان استفاده کرد و بعد از قرار دادن ایمپلنت روی آن از روکش موقتی استفاده می‌شود که پس از چندین ماه روکش اصلی قرار می‌گیرد. اگر وضعیت استخوان فک خوب باشد نیاز به زمان ۳ ماهه مثل ایمپلنت معمولی نیست. ایمپلنت‌های فوری بیشتر برای دندان‌های جلو مناسب هستند.
انواع ایمپلنت از نظر کاشت:
دارای سه حالت فرورونده و برسازی درون کاشت و دارای چهارچوب راموس می‌باشد:
۱- فرورونده: بعد از تشخیص و بررسی طول و عرض مناسب دهان بیمار، کاشت به صورت پیچ در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد و بر روی این نوع کاشت یک یا چندین دندان قرار می‌گیرد.
۲-برسازی درون کاشت: بصورت یک قالب فلزی به استخوان فک در زیر بافت لثه قرار می‌گیرد تا بعد از آن دندان بر روی آن جایگذاری شود. از این نوع کاشت برای کسانی که نمی‌توانند از دندان‌های مصنوعی معمول و یا همچنین مشکل ارتفاع استخوان فک داشته باشند بیشتر مورد استفاده می‌باشد.
۳-دارای چهارچوب راموس: این نوع ایمپلنت در انتها و عقب استخوان فک در دهان قرار می‌گیرد و بعد از بهبود لثه با یک میله فلزی در کناره‌های بالای لثه که دندان مصنوعی که خاص ساخته شده آن است قرار می‌گیرد.
انواع ایمپلنت از نظر روکش و اتصال‌کننده:
هر چه روکش ایمپلنت زبرتر و ناصاف‌تر باشد مقدار جوش خوردن آن با استخوان فک بیشتر خواهد بود و طول عمر بیشتری نیز خواهد داشت و بر عکس هر چقدر صافتر باشد اتصال آن به استخوان ضعیفتر و با دوام‌تر نخواهد بود.
از نظر اتصال به سه صورت اتصال‌کننده شش ضلعی داخلی و شش ضلعی خارجی و همچنین هشت ضلعی داخلی می‌باشد.
انواع ایمپلنت از نظر اندازه:
در سه نوع اندازه مختلف می‌باشد که بین قطر ۲ تا ۶ میلیمتر می‌باشد.
نوع استاندارد آن که از اندازه‌های قطر ۲/۴ تا ۵/۳ برای کاشت ایمپلنت دندان‌های جلو افراد استفاده می‌شود.
از نوع کوچک و نازک که قطر آن بین ۲ تا ۵/۳ میلیمتر می‌باشد معمولاً برای بیمارانی که فاصله کمی بین ریشه‌های دندان‌هایشان دارند و نمی‌توانند از ایمپلنت بزرگتر استفاده کنند قرار می‌گیرد.
نوع عریض آن که قطر بین ۵/۴ تا ۶ میلیمتر است بیشتر برای انتهای دهان و دندان‌های عقب استفاده می‌شود.